laatste

hoi,

mijn aller laatste blog op dit account.
ik heb een andere.. voor mijn nieuwe opname bij t rintveld.

de tijd vliegt

zo eigenlijk hoor ik nu te slapen maargoed het is al veel te lang geleden dat ik hier iets op heb geschreven.
er is niet eens zo gek veel verandert.
school is weer begonnen wat ik erg leuk vind natuurlijk want ik hou ervan om lekker bezig te zijn en naar school toe te mogen en kunnen gaan.
want ja dat is natuurlijk niet altijd vanzelf sprekend.
na vorig jaar besef ik wel dat ik ook wel iets ervoor moet doen om school te kunnen en mogen vol houden.
dat werd vandaag tijdens een gesprek met mijn coach ook weer duidelijk.
eerst fitter worden dan pas alles willen en mogen doen.
hij stond trouwens wel erg verbaasd toen ik zei dat ik elke week therapie had dus ik had maar niet verteld dat er uit het laatste intake gesprek een advies voor klinisch advies kwam.
ook al heb ik niks meer gehoord van die instelling sinds 2 week.
dat laat ik nu ook maar even voor wat het is want anders word school natuurlijk even niks meer.
opzich heb ik behoorlijk druk nu en ik merk ook zeker dat het misschien wel te druk is voor mij.
ik vind alles wel erg leuk maar ik vind het wel zwaar.
ik loop heel veel stage en dat mag nu ook niet meer zoveel want ik zat uiteindelijk meer dan 150 uur over mijn jaarlimiet heen.
ik mag nu maximaal 400 uur stage doen en als ik op een zaterdag bijvoorbeeld een wedstrijd heb dan moet ik in de week daarvoor een training overslaan omdat hij het anders te druk vind voor mij.
dus ja en ik moet werken aan mijn fitheid,eten enz.

morgen mag ik naar het ziekenhuis voor een scan van mijn hand.
die is namelijk gebroken of gekneusd en er is waarschijnlijk iets met mijn pols dus daar gaan ze even naar kijken.
mijn enkel geneest ook niet erg goed jammer genoeg , ik heb er veel last van en ik kan mijn knie niet meer zover naar voren buigen en daar schijnt dan weer een andere reden achter te zitten.
dus top gaat het niet maargoed.

er zijn zoveel dingen waarvoor ik dankbaar moet zijn.
sowieso allereerst dat ik leef, mag leven , school kan en mag doen, de leukste stage's mag doen en dan ook met hele leuke turnsters werken.
ben ook erg blij en ik vind het ook erg leuk dat ik me ook mag bemoeien met een senior 1e divisie van onze club.
ik ben blij dat ik een erg lieve en leuke stage begeleider heb,
ik leer nog steeds van haar en we kunnen t ook wel aardig goed met elkaar vinden.
zelfs nu ik wat probleempjes heb met wat turnclub dingen wil ze me wel helpen enzo.
dus erg blij mee.
verder heb ik iedereen van mijn familie nog, dat is natuurlijk iets om altijd dankbaar voor te zijn.
het lijkt me vreselijk om iemand te moeten missen en ik vind het dan ook erg knap hoe mensen daarmee om gaan ondanks dat het een leegte is die niet te vullen zal zijn.
ik geef veel om mijn familie en ik zal dat ook altijd doen, ik denk dat ze lang niet altijd weten hoeveel dat is.
er zijn als je goed nadenkt altijd mensen die ervoor je zijn of voor je willen zijn.
soms niet even duidelijk maar ze zijn er wel.
ik heb vaak als ik alleen al een gesprek of een foto zie dat ik weet, ja die steunt mij en die is er voor mij ook al hebben we haast geen contact (meer).

over ander halve week ga ik naar antwerpen voor het wk turnen!
ik heb er zo ontzettend veel zin in maar ik ben ook zo ontzettend zenuwachtig en ik vind het ook best wel eng.
ik ken niemand daar en ik ken heel antwerpen niet maar goed het lijkt me geweldig om daar een week rond te lopen , iets voor de organisatie te betekenen en alle wereldtoppers te kunnen en mogen zien!
ook veel van de olympische spelen lopen nog rond daar. echt zoveel zin in!
ik zal en moet daar ook goed eten en drinken anders houd ik t echt niet vol.
dus ook even wat achter de hand dingen meenemen voor als het niet lukt zodat ik er wel van kan genieten.
ik heb ook wat vrije ochtenden/middagen dus dat is ook wel lekker. kan ik mooi antwerpen verkennen en bekijken!

nou donderdag dus naar het ziekenhuis,stage in de turnhal , ik hoop tussendoor nog naar school.
vrijdag therapie en s middags topsport stage in heerenveen.

intake 2, fysio en lesgeven

gister was weer even een druk dagje,
mijn dag begon vroeg want ik moest om kwart over 8 bij de fysio zijn.
na een lange tijd was ik daar weer.
gelukkig had ik dezelfde aardige mevrouw weer dus dat scheelde!
met mijn enkel ging het wel goed alleen ik durf er nog niks mee en ik kan mijn knie niet zover buigen dus daar worden nog foto's van opgevraagd.
volgende week mag ik dr weer heen.

toen heb ik nog even brood gehaald voor mn ouders.
mn moeder moest werken dus die redde dat niet en mn vader was ziek dus nam ik het even mee.

toen ging ik in de bus naar groningen voor mijn 2e intake gesprek,
dit keer met de dietiste.
meestal zijn die gesprekken wel relax en vertel ik gewoon wat ik eet en drink op een dag enzo maar dit ging toch even wat anders...
de vrouw was eerst al heel erg te laat en ze keek me heel kill aan.
dus ik ging zitten en keek rond in dat kamertje.. dat doe ik altijd maar echt wat daar allemaal hing.
allemaal kaartjes, schilderijen en foto's. maar op een grote foto/schilderij die naast mij hing zat een grote hond in een uniform nou echt heel beangstigend bijna.
zo iets was het maar dan met een veeeel grotere kop.

nou ze begon met bijna het verwijt van welke behandelingen ik allemaal wel niet gehad had.
toen had ik al zo iets van waarom doe ik dit ook al weer?!
dus ik dat gewoon vertellen af en toe zei ze iets wat nergens op sloeg en dan ging ze weer verder.
opeens zei ze ja kom op we gaan wegen, nou moet ik zeggen dat ik dat ontzettend lastig vind en al helemaal als ik t niet van te voren weet.
nou ze begon bijna te schreeuwen naar me en dat ik kon kiezen of nu wegen of geen behandeling.
dus na lang twijfelen en nadenken en tranen zei zij opeens nou weet je wat je ongeveer weegt? toevallig wist ik dat want ik had me vorige week gewogen.
dus voor toen was het even klaar.
ze vroeg wat mijn voorkeur was qua behandeling.
ik zei dat ik het liefst ambulant wil omdat ik het dan met mijn studie kon combineren.
zei ze, ja maar jij eet geen 6 broodjes per dag en dat is toch echt het vereiste en blablabla
dus opeens was het uitgesloten dat dat kon.
ze zei ja we hebben ook nog deeltijd en klinisch maar ja ik weet niet of ze je daar wel willen hebben.
je hebt al zoveel gedaan en gehad en t ging nou niet zo succesvol.
na een diepe zucht zei ze nou we hebben t er wel over in t team maar waarschijnlijk kan je hier niet terecht ( die vrouw was er zelf al heel erg tegen volgens mij )
dus donderdag advies gesprek maar gelukkig niet met haar!

daar ging ik dan met al mijn goede bedoelingen, met mijn wil te willen veranderen en om dan meer succesvol met mijn opleiding bezig te gaan.. maar nee in amsterdam afgewezen, in leeuwarden afgewezen en waarschijnlijk nu ook in groningen.
nou dan weet ik het ook echt niet meer en dan heb ik er zelf ook echt heel erg weinig moed nog op.

toen ik thuis kwam heb ik mijn glitter steentjes gesorteerd want mijn steentjes waren binnen en 1 pakje was gekomen.
de rest komt vandaag dus ik heb er echt veel zin in.
lekker turnpakjes versieren met glitter steentjes en ik hoop binnenkort ook turnpakjes te kunnen maken zelf! waarschijnlijk ga ik dat leren bij mn oma dus erg leuk!
en anders weet ik nog een leuk adresje waar de basis gemaakt kan worden :)

toen mocht ik weer de turnzaal in om les te geven.
de meiden deden erg goed mee en ik heb heel erg genoten!
dit keer had ik niks voorbereid maar ze vonden het wel erg leuk.
echt heerlijk om ze training te geven.
volgende week komt hun echte trainster weer dus dan help ik ze gewoon en ik hoop stiekem dat ik ook weer delen van de les mag geven net zoals vorig jaar :)

intake 1, intake 2 en lesgeven

op vrijdag werd ik gebeld of ik maandag ook al kon komen voor de intake in Groningen.
blijkbaar was die naar voren geschoven.
eerst moest ik pas eind september daar heen maar nu even wat eerder.
wat ik op zich niet erg vind want nu heb ik nog vakantie.
wat ik wel vind is dat het heel erg druk word en intake daar en intake daar.
om een uur moest in Groningen zijn.
ik wist de weg want ik was er al behoorlijk vaak geweest, na de opname van vorig jaar.
iets wat gespannen kwam ik binnen en ging ik naar de balie om me aan te melden.
de balie mevrouw was behoorlijk traag en nam voor alles uitgebreid de tijd want ja ik had blijkbaar niks ingevuld en daar moesten we toch echt even naar kijken. wat bleek na een kwartier(!) zoeken had ik toch wel alles ingevuld. ik mocht plaats nemen in de wachtkamer.
en het werd wachten, wachten, wachten.
deze wachtkamer is trouwens wel veel vriendelijker en mooier dan die in Leeuwarden!

de wachtkamer in Groningen psQ.

het gesprek was met een iets wat schorre mevrouw.
ik vond haar wel aardig dus het praten ging ook makkelijker.
ze vroeg wat mijn problemen waren of ik het zelf ook erg vond, wat voor behandeling ik wil en dat soort dingen.
mijn voorkeur ging uit naar ambulante behandeling want dan kan ik dat mooi met school combineren.
maar ik weet nou niet of zij daar zo overdacht want ze liet erg vaak het woord opname en deeltijd vallen.
donderdag heb ik een gesprek met de diëtiste en volgende week donderdag de uitslag.

dinsdag had ik eerst een gesprek in Leeuwarden,
mijn 3e intake gesprek en ik hoopte mijn uitslag gesprek,
ik werd weer een half uur te laat opgehaald.
echt op tijd zijn dat kennen ze daar niet.
hoewel ze daar in Smilde ook niet altijd goed in waren vind ik een half uur zonder sorry wel erg lang vooral omdat ik daarna nog snel door moest naar het ziekenhuis in Groningen.
het was een heel kort gesprek. 20 min en ik stond weer buiten.
ze beschreef me als een gesloten bloem die iets open ging tijdens het praten.
altijd leuk...
ze konden in Leeuwarden niks voor mij doen door mijn wat langere hulpverleningsverleden.
wat ze wel deed is even een brief schrijven naar de huisarts en mijn behandelaar in Groningen om eventueel daar verder te kijken binnen die Accare.
iemand die in verband stond met mij en mijn behandelaar en die zich wat richt op het eet stuk.
ik vertelde haar al dat we dat al eens geprobeerd hadden en dat dat niet zoveel effect heeft gehad.
dus dat was Leeuwarden! huppa 52 euro weg gegooid voor niks.
nou ja ik kon het in ieder geval proberen :)

in het ziekenhuis had ik een afspraak voor mijn hand daar heb ik al een hele tijd last van.
waarschijnlijk heb ik nu een haakje( iets van een botje onder mijn pink boven mijn pols ofzo) gebroken of gekneusd.
maar daar krijg ik nog een scan van!

wachtkamer in het umcg. beetje laag genomen.

maandag moest ik les geven.
echt in een woord... het was echt heerlijk!
ik mocht en kon alles doen wat ik wou :)
de 2e groep had ik maar 4 meiden dus dat was ook wel erg gezellig en die deden 1e en 2e divisie
dus daar kon ik ook wat moeilijkere dingen mee doen.
erg leuk!
de eerste groep was wat groot dus ik moest even wennen maar ook erg geslaagde training!
morgen mag ik ze weer training geven. daar ga ik zo nog even een voorbereiding voor maken:)

dinsdag ben ik nog even met een lieve vriendin de stad in geweest dus dat was wel erg gezellig!
wij gaan ook de 31e naar een internationaal turnwedstrijd in Alphen dus erg leuk!
ook die avond voor het eerst sinds hele lange tijd weer een gerepeteerd met de band
erg dubbel en ik vond het ook erg moeilijk om te gaan.
volgende week nog 1x oefenen en dan is de avond waar we gaan zingen.
dus nog 2x over een hele grote drempel heen maar het word vast leuk.
ik genoot iig van het zingen ook al ging het niet helemaal goed.

gymnastics

wauw wat hou ik daar toch van.

ik was weer gestopt maar heb gister wel weer mee getraind:)
wel rustig aan want mijn hand en mijn enkel kunnen nog niet veel aan maar goed ik heb weer wat turndingen gedaan en het ging nog best wel aardig.

nu heb ik wel een wat stijve enkel maar ik denk dat dat normaal is.

het was in ieder geval erg leuk en gezellig!

intake 2

de maandag dat ik zou horen wat mijn advies was liep toch wat anders dan ik had gehoopt en had verwacht.

de hele week was ik al erg zenuwachtig van wat er nou uit zal komen.
de maandag dat ik in de bus zat was ik ook erg misselijk en vol spanning.
om 20 over 8 moest ik de bus hebben dacht ik dus ik was er om half 8 al uit wat voor mij erg vroeg was in de vakantie tijd. ik weet t andere mensen moesten misschien wel veel vroeger en ik zit hier over te klagen ik weet t ik weet t.
toch was het verschrikkelijk vroeg (A)
het leuke was ook nog eens toen ik op het kaartje van het ziekenhuis keek moest ik 20 min later er zijn dus een bus later kon prima. spontaan was ik blij dat ik niet in mn bed was blijven liggen....
ik ging mn ov nog even opladen en heb als een gek naar de bushalte gefietst want ik zag een bus ( mijn bus dacht ik) maar achter af was dat toch niet zo en stond ik behoorlijk voor lul bij het bushokje omdat ik helemaal buiten adem was. conditie was even ver te zoeken maar he t was super vroeg : )
nou bus in bus uit en naar het ziekenhuis voor een afspraak met de sportarts over mijn enkel.
het ging de betere kant op en ik had in de bewegingen niet zoveel pijn meer alleen mijn binnenkant van mijn enkel is toch nog heel zwak.
dus ik moet fysiotherapie en een brace dragen voor 3 maanden en dan moet ik kijken hoe het gaat.
de fysio mag bepalen of ik weer mag gaan sporten. dus half goed half slecht nieuws en met dat nieuws in mn hoofd liep ik naar buiten.
op naar de volgende afspraak in leeuwarden.

in tussentijd kwam mijn vader me nog ophalen en zijn we samen gaan lopen naar het station dus dat was wel even fijn.

ik was veel te vroeg ( ik had nog ander half uur) dus ik besloot op de pure gok te gaan lopen naar het ggz gebouw.
door de stad af en toe nog even een winkel binnen gelopen en dan weer door uiteindelijk kwam ik wonder boven wonder weer bij de goede straat uit. ik liep wat verder en zag een parkje daar ging ik even zitten candy crushen ( altijd leuk)
nou na een tijdje heb ik mezelf opgepakt en naar het gebouw gelopen.
weer zat ik alleen in dat gangetje,.
op een gegeven moment kwam er een meisje bij zitten.
ze keek me aan en ik keek haar aan en we zeiden hoi, nou beter kan een gesprek niet beginnen.
toen zei ze op een gegeven moment , wat een stilte.
ik zo , ja.
toen na een tijdje liep ze weg en ik heb dr niet meer gezien. ik had overigens niet de indruk dat ze naar haar afspraak ging want later vroegen ze nog naar iemand die een afspraak had...

die vrouw kwam weer met een overdreven vrolijkheid op me afgestormd en gaf me een hand. toen we in het hokje zaten waarvan het plafond ontzettend lelijk was viel me op, vroeg ze of wat ik aan had een jas was of of dat bij mijn kleding hoorde. ik vond het een beetje rare openingszin van een gesprek maargoed.
toen vertelde ze me dat ze contact had gehad met mijn vorige behandelaar en over dat we t de vorige keer alleen over mn verleden hadden gehad en over dat ze het nog niet wist en ook nog niet had besproken in het team.
want omdat ik zo'n lang verleden had was het wel lastig om een goede behandeling te vinden.
dus ging ze me dingen vragen waar ik de vorige keer ook al antwoord op had gegeven en vroeg ook nieuwe dingen. nou uiteindelijk kwam ze met een goed idee vond ze zelf dat ik een paar keer met iemand zou praten over eten en hoe ik dat moest doen en dat t dan zou ophouden.
ik vond het helemaal niks want ik denk niet dat dat zo makkelijk gaat ofzo dus dat zei ik , ( wel wat netter hoor)
en toen zei ze ja dan moet je zelf maar wat verzinnen en weet ik veel wat allemaal.
toen vroeg ik naar de mogelijkheden want ze zegt zelf dat er veel dingen niet mogelijk waren. maar dat wist ze ook niet.
nou toen hadden we t over school dat ik daar veel voor wil doen en nu heb ik als opdracht gekregen dat ik moet uitzoeken hoe ik water drinken zou gaan aanpakken met de school manier.
t is net zo vaag als t hierboven staat.
einde van het gesprek,.

we liepen nog naar zo'n secretariaat en hebben toen een nieuwe afspraak gemaakt.
er werd serieus niet eens aan mij gevraagd of ik op die tijd en die dag kon.
ik heb echt wel eens wat nuttigs te doen hoor mensen daar. maargoed
o en ze wou perse dat ik volgende week weer kwam. nou prima als zij dat zo graag wil vooruit dan maar.
secretariaat mens was eerst heel aardig maar zodra die andere vrouw de deur uit was, was ze heel kil en zei ze niks meer gaf alleen t kaartje. ik zei nog doei maar zei had daar vast nog nooit van gehoord want ze keek erbij of ik haar verschrikkelijk had uitgescholden.

zo de deur uit en ik besloot dat dit niks was en dat ik ermee wil stoppen.
ik ga volgende week nog wel heen en dan vertel ik haar dat dit me niet zo goed idee lijkt of ik wacht even af.
kan ook goed zijn natuurlijk.
maandag heb ik iig de andere intake bij psQ bij de diëtiste die andere afspraak is pas over een maand.

op de terugweg zat ik te wachten op een trein die opeens van een ander spoor ging dus top!
uiteindelijk kwam ik thuis en heb ik helemaal niks meer gedaan!

hele belevenis dus weer.

hier de foto's van de gang en als je goed kijkt.
1 zo'n gele stoel is dus echt groot!

 de lange gang en de hoek waarin je zit

richting de gesprek kamers

 

!

intake 1

persoon 1: hee, hoe gaat het met je?
persoon 2: goed! en hoe gaat het met jou?
persoon 3: gaat wel en hoe is het met jou?
persoon 4: slecht ik ben radeloos kan je me helpen?

tsja, persoon 1 is meestal iemand uit de omgeving die met me praat.
die andere 3 personen ben ik. niet dat ik denk dat ik 3 personen in mijn hoofd heb, maar wel 3 manieren van reageren of gedachtes om te reageren.
persoon 4 zou ik overigens nooit zeggen of toegeven.
persoon 3 gebruik ik bij de mensen die ik wel een beetje vertrouw.
lastig, lastig, lastig!

overigens is er maar 1 iemand die ik echt 100% vertrouw en waar ik me echt fijn bij voel maar diegene wil ik niet te veel lastig vallen.

maandag had ik mijn intake in leeuwarden.
aparte plek om heen te gaan maar het voelde eerst goed.
ik moest bij binnenkomst een vragenlijst invullen, die vrouw was erg aardig en bracht me vervolgens naar de wachtruimte ( 4 enorm brede stoelen in een hoekje met 3 tijdschriften met uitzicht op 2 lange gangen)
ik was ruim op tijd dus ik zat daar maar wat en keek wat rond.
af en toe kwamen er wat mensen rond, ik dacht al meteen hmm, dit is niet mijn plek ik wil hier weg.
maar dat kon ik natuurlijk niet maken.
als je daar zo zit te wachten is het natuurlijk heel aanlokkelijk om veel na te gaan denken en niet meer realistisch te gaan denken.
ik werd er wel een beetje verdrietig van dat ik daar helemaal alleen zat en dat maar een paar mensen wisten dat die intake vandaag ging doen ook al vond ik dat zo ontzettend moeilijk.
de vrouw waarmee ik gesprek had kwam veel te laat en ze was zo vrolijk als wat.
( vrij irritant als je zelf zo zenuwachtig bent)
toen zij even koffie ging halen, keek ik stiekem even op het papiertje die ze op haar map had liggen 'de intake' met allemaal dingen die ze moest behandelen met mij.
nummer 1 was,, wegen!  verder allemaal andere dingetjes over wat ik wou en wat ik al had gehad en dat soort dingetjes.
nou ik werd natuurlijk helemaal zenuwachtig toen ik wegen zag staan mijn hart ging als een gek te keer en ik werd heel onrustig.
ze kwam weer terug dus ik ging weer netjes zitten.
wonder boven wonder sloeg ze het blaadje om en vroeg me eerst wat dingen over waar ik vandaan kwam en of ik het niet warm had..
ze had zich ook erg goed voorbereid zag ik! ze dacht dat ik alleen maar bij een man 2 gesprekken had gehad.. dat had ik natuurlijk door kunnen zetten maar ik besloot eerlijk te zijn. want ja daar kom je uiteindelijk het verste mee denk ik.
elke keer als ik zei dat ik nog een therapie had gevolgd zag je die ogen weer apart staan en op het laatst zei ze, heftig verhaal en wat zijn volgens jou je problemen?
dus ik noemde er 2 en nu gaat ze kijken wat er mogelijk is.
het alarm van de standaard eerste maandag van de maand 12 uurtje ging af dus daar aan kon zij afleiden dat het tijd was. hmhm ze was zelf 20 min te laat maar goed. ik vond het prima
uiteindelijk was ik toch pas om half 1 buiten omdat ze de vragenlijst scores binnen had en die met mij wou bekijken.
ik weet nou niet of ik daar blij mee was of niet.

toen ik het gebouw uit stapte ( de eerste keer liep ik naar een verkeerde uitgang en stond ik aan een dichte deur te trekken en te duwen )
had ik besloten dat ik maar ging lopen naar het station want ik dacht dat ik wel wist waar die was.
( ik ben namelijk al wel 2x in het centrum geweest!)
ik liep rechtdoor maar er kwam geen einde meer aan dus in mijn beste fries vroeg ik waar het station was...
nee ik kan helemaal geen fries dus ik heb het gewoon in het Nederlands gevraagd.
uiteindelijk door heel de stad heen gelopen en het station gevonden!
achteraf had ik het natuurlijk wel geweten haha
deze maandag heb ik het advies gesprek! ik ben heel erg benieuwd.

verder is het vakantie dus ik doe niet veel.
ben veel moe en zit veel achter de laptop kijk veel films en ben bezig met mijn belevenissenboek.
en ik ben weer bezig met turnen elementen uitzoeken, methodieken, technieken, opbouwen heerlijk!

de eerste week is de trainster waar ik altijd help en stage loop nog op vakantie en die trainingen neem ik over dus super leuk! heb ik echt heel veel zin in!
ook al zit er ook wel een moeilijke groep bij maar t komt vast goed. :)