er is niet eens zo gek veel verandert.
school is weer begonnen wat ik erg leuk vind natuurlijk want ik hou ervan om lekker bezig te zijn en naar school toe te mogen en kunnen gaan.
want ja dat is natuurlijk niet altijd vanzelf sprekend.
na vorig jaar besef ik wel dat ik ook wel iets ervoor moet doen om school te kunnen en mogen vol houden.
dat werd vandaag tijdens een gesprek met mijn coach ook weer duidelijk.
eerst fitter worden dan pas alles willen en mogen doen.
hij stond trouwens wel erg verbaasd toen ik zei dat ik elke week therapie had dus ik had maar niet verteld dat er uit het laatste intake gesprek een advies voor klinisch advies kwam.
ook al heb ik niks meer gehoord van die instelling sinds 2 week.
dat laat ik nu ook maar even voor wat het is want anders word school natuurlijk even niks meer.
opzich heb ik behoorlijk druk nu en ik merk ook zeker dat het misschien wel te druk is voor mij.
ik vind alles wel erg leuk maar ik vind het wel zwaar.
ik loop heel veel stage en dat mag nu ook niet meer zoveel want ik zat uiteindelijk meer dan 150 uur over mijn jaarlimiet heen.
ik mag nu maximaal 400 uur stage doen en als ik op een zaterdag bijvoorbeeld een wedstrijd heb dan moet ik in de week daarvoor een training overslaan omdat hij het anders te druk vind voor mij.
dus ja en ik moet werken aan mijn fitheid,eten enz.
morgen mag ik naar het ziekenhuis voor een scan van mijn hand.
die is namelijk gebroken of gekneusd en er is waarschijnlijk iets met mijn pols dus daar gaan ze even naar kijken.
mijn enkel geneest ook niet erg goed jammer genoeg , ik heb er veel last van en ik kan mijn knie niet meer zover naar voren buigen en daar schijnt dan weer een andere reden achter te zitten.
dus top gaat het niet maargoed.
er zijn zoveel dingen waarvoor ik dankbaar moet zijn.
sowieso allereerst dat ik leef, mag leven , school kan en mag doen, de leukste stage's mag doen en dan ook met hele leuke turnsters werken.
ben ook erg blij en ik vind het ook erg leuk dat ik me ook mag bemoeien met een senior 1e divisie van onze club.
ik ben blij dat ik een erg lieve en leuke stage begeleider heb,
ik leer nog steeds van haar en we kunnen t ook wel aardig goed met elkaar vinden.
zelfs nu ik wat probleempjes heb met wat turnclub dingen wil ze me wel helpen enzo.
dus erg blij mee.
verder heb ik iedereen van mijn familie nog, dat is natuurlijk iets om altijd dankbaar voor te zijn.
het lijkt me vreselijk om iemand te moeten missen en ik vind het dan ook erg knap hoe mensen daarmee om gaan ondanks dat het een leegte is die niet te vullen zal zijn.
ik geef veel om mijn familie en ik zal dat ook altijd doen, ik denk dat ze lang niet altijd weten hoeveel dat is.
er zijn als je goed nadenkt altijd mensen die ervoor je zijn of voor je willen zijn.
soms niet even duidelijk maar ze zijn er wel.
ik heb vaak als ik alleen al een gesprek of een foto zie dat ik weet, ja die steunt mij en die is er voor mij ook al hebben we haast geen contact (meer).
over ander halve week ga ik naar antwerpen voor het wk turnen!
ik heb er zo ontzettend veel zin in maar ik ben ook zo ontzettend zenuwachtig en ik vind het ook best wel eng.
ik ken niemand daar en ik ken heel antwerpen niet maar goed het lijkt me geweldig om daar een week rond te lopen , iets voor de organisatie te betekenen en alle wereldtoppers te kunnen en mogen zien!
ook veel van de olympische spelen lopen nog rond daar. echt zoveel zin in!
ik zal en moet daar ook goed eten en drinken anders houd ik t echt niet vol.
dus ook even wat achter de hand dingen meenemen voor als het niet lukt zodat ik er wel van kan genieten.
ik heb ook wat vrije ochtenden/middagen dus dat is ook wel lekker. kan ik mooi antwerpen verkennen en bekijken!
nou donderdag dus naar het ziekenhuis,stage in de turnhal , ik hoop tussendoor nog naar school.
vrijdag therapie en s middags topsport stage in heerenveen.
